Jak widzicie zmieniłam nazwę bloga. To niestety oznacza, że jeśli chcecie śledzić moje poczynania musicie zmienić w liście czytelniczej zapisany adres :( Nie wiem jak to uczynić inaczej, niestety.
Na dniach pojawi się również strona facebookowa dedykowana lalkom i biżutkom.
Strasznie mi głupio, że tak rzadko tu jestem i czuję wewnętrzną potrzebę aby się Wam wytłumaczyć. Niestety - praca. A jak już mam wolne to projektuję, szyję, uczę się szeroko pojętej historii Słowian - wierzeń, obyczajów i oczywiście "mody"! :) Wszystko po to by w pełni przygotować się do projektu lalkowo-szyciowego, którego premiera odbędzie się w marcu, wraz z topieniem Marzanny (wiecie, że kocham topić lalki :D). Poprzeczkę postawiłam sobie wysoko, mam nadzieję, że podołam... Trzymajcie za mnie kciuki - błagam!!!
Jednak, to, że mam w przygotowaniu "Wielki Projekt" nie oznacza, że będę się ograniczała tylko do niego. Niedługo pokażę Wam pannę w turkusach nawiązującą do starożytnej Grecji. Postacie z tego większego projektu będą się pojawiały raz w miesiącu :)
Wracając do nazwy. Jak już kilka razy pisałam zawsze mam wielki problem z wymyśleniem tej odpowiedniej, a zależało mi na tym by w jednym, góra dwóch słowach zawrzeć całą charakterystykę mojej "działalności". Przez parę dobrych miesięcy kołatało mi się w głowie kilka słów, miesiąc temu dołączyła do nich Mora, inna nazwa Marzanny - słowiańskiej bogini Życia i Śmierci (w wielkim skrócie). Potem dołączyło do niej jeszcze słówko "art", którego pochodzenia tłumaczyć nie muszę :D Jednak Moraart brzmiało według mnie za bardzo pretensjonalnie :D Dlatego trochę pogięłam te słowa i wyszło Moriarte, to jednak za bardzo kojarzyło się z książkową postacią stworzoną przez Pana Doyle'a :D Zatem stanęło na Mueriarte. Muer (śmierć ale jednocześnie początek, słowiaństwo ale nie do końca), arte (sztuka). Tak ja to widzę i tak mi z tą nazwą lepiej :D
Żeby ten post nie zawierał tylko słów pokażę Wam co nie tak dawno zrobiłam - jest to łepetyna okolona koralikami i sutaszem. Twór ten wyjątkowo mi się podoba, bo jak już wiecie uwielbiam czerń a już w ogóle ubóstwiam czerń przełamaną kolorem. Tutaj postawiłam na złoto i kaboszony z czerwonego Jaspisu Królewskiego :) Mama poprosiła mnie bym zrobiła prezent ważnej jej osobie, pewnej eleganckiej pani :) Mam nadzieję, że wywoła uśmiech na jej twarzy :)
