Pani Niflheimu

W końcu.

W końcu nadszedł ten dzień w którym pokaże Wam Hellię w swoim prawdziwym wydaniu - jako Panią Niflheimu. Dłubałam nad tym zdecydowanie zbyt długo, co chwila coś zmieniałam, prułam, niszczyłam, szyłam od nowa i tak w kółko. Ten post miał się przecież ukazać już ponad 2 tygodnie temu... Szczęście w nieszczęściu przez koszmarny sen zerwałam się dzisiaj o 6 rano z łóżka, dokończyłam szybko konieczne elementy i pomknęłam z Laylą w las. Jest duże prawdopodobieństwo, że gdyby nie ten sen, Hellia po tych kolejnych poprawkach skończyłaby jako słoń, ewentualnie klown z cyrku a nie jako nordycka bogini a post ukazał by się w październiku ale przyszłego roku :D Tak to jest jak się pragnie czegoś zbyt mocno. Miałam tak jasny obraz w głowie tego, jak Hellia ma wyglądać, że nie umiałam iść ze sobą na kompromis. W końcu jednak musiałam, po licznych próbach i barowaniu się sama ze sobą. Także Hełm nie jest z sutaszu a z eko skóry, masy solnej i koralików a buty wzięłam gotowe i pomalowałam a raczej popalcowałam goldfingerem (też miały być z sutaszu). Miała być spódnica z pasków i luźno puszczonych koralików - są spodnie :D A muszę się jeszcze pochwalić, że nauczyłam się w końcu robić wykrój spodni na podstawie wymiarów. Nawet z bluzką sobie poradzę! A co! :D Jedynie kolor w tym stroju pozostał niezmienny - czerń i opalizujące koraliki. Ja sama czuję się najlepiej w takim zestawieniu kolorów - czerń podkreślona multikolorowymi dodatkami. Sama chciałabym taki gorset jak ma Helka i trochę go jej zazdroszczę :D Może kiedyś...
Zdjęć jest masa (specjalnie dla Ciebie, Łuczku :)), chociaż przyznaję, że nie jestem z nich zadowolona. Nie ma w nich magii, tego "czegoś". Byłam zbyt roztrzęsiona po tym śnie i nie mogłam wybrać odpowiedniej kompozycji, pozycji lalki. Inaczej je sobie wyobrażałam. A chodziłam po lasach 3 godziny... Żadne miejsce nie było zbyt dobre. Ale nie będę tego znowu przekładać. Jak już to opublikuję to będzie "zaklepane" i pójdę dalej. Zastanawiam się nad strojem Kleopatry i syreny jak również nieco bardziej casualowych, mniej dramatycznych ubraniach. Muszę się podszkolić technicznie, popracować nad klasycznymi wykrojami. Dobra, koniec biadolenia czas na Hellkę :D Przedstawiam Wam moją nordycką boginię piekieł, która zawitała na ziemię na czas zbliżającego się Samhain:

Standardowo już podkład muzyczny:

                                        

Piosenka pojawiła się w filmie Dziewczyna w czerwonej pelerynie - będącym nieco inną wersją Czerwonego Kapturka. Film uwielbiam, podoba mi się jego mroczny klimat, muzyka Fever Ray idealnie do niego pasuje i byłam bardzo mile zaskoczona jak usłyszałam ją w filmie :) Stanowi równocześnie perfekcyjne tło dla dzisiejszego posta :)

Z mieczem problem był wielki bo wymarzyłam sobie dokładnie taki jak widzicie na górze. Próbowałam z masą solną aż w końcu okazało się, że mam taki na stanie - w idealnym rozmiarze - czyli wielkim :D To nożyk do listów :D

Lilka też wpasowała się mroczną atmosferę i pozowała do zdjęć niczym prawdziwy ogar piekieł:

Na sam koniec - cudowna wiadomość! Moja rodzina się powiększy!!!

Otóż, po bardzo długim zastanowieniu i namysłach, przedstawieniu wszystkich za i przeciw postanowiliśmy z Lubym przygarnąć pod swój dach kolejne ogoniaste dziecię. Mam już dwa typy. Mam również nadzieję, że do czasu przygarnięcia i zakończenia przygotowań jeden z nich znajdzie równie kochający dom. Jeśli nie moje serce będzie krwawić bo wyrywa się do obu. 

Pozdrawiam Was gorąco moi kochani :)

Lubica.